Cuando yo tiré la suerte
TweetCancioneiro antropolóxico. Quiroga, Ribas do Sil, Montañas do Lor.
Esta colección é froito do traballo de selección e estudo antropolóxico, que levou a cabo o profesor Xosé Luis Foxo nun espazo que abrangue as denominadas "Terras do Lor e do Sil", é dicir, os concellos de Quiroga e Ribas de Sil principalmente.
Compre destacar a importancia que subxace na recuperación e revalorización da cultura rural popular galega, que neste volume xoga o papel de protagonista. Así mesmo, axuda a reconstruir a identidade do pobo galego, a súa historia e a sua tradición.
Aquí atopamonos con un considerable número de pezas resultado do saber popular: cantigas, documentos fotográficos, partituras, lendas, arrolos, etc. Contextualizado e complementado cun estudo antropolóxico que realiza o autor. O seu uso e reproducción pretende ter vías moi distintas, comezando pola simple curiosidade do visitante da web, ata os centros de ensino e os círculos de investigación de distintos eidos culturais.
A labor de difusión e dixitalización de estas coleccións por parte do Consello da Cultura Galega ten o obxectivo de recoñecer o papel dos sons, das cantigas, e en definitiva, da música. A música que sempre estivo presente no día a día da sociedade, e máis no rural como nos mostran os cantos referidos a actividades de labor, a periodos ou festividades do ano, etc. A obra de Xosé Luis Foxo permite comprender como era o abanico musical das terras bañadas polos río Lor e Sil, ofrecéndonos unha visión esclarecedora a través do seu estudo antropolóxico.
Cuando yo tiré la suerte
A Vacariza, ENCIÑEIRA (SANTA ISABEL), Quiroga, Lugo
Compilador: Xosé Lois Foxo
Tipo: voces
Contido
Recollida de Isabel Fernández Sánchez
Detalles
Cuando yo tiré la suerte
Mi novia me lo decía:
- Tú te marchas al servicio
yo me quedo entristecida.
Tú te marchas al servicio
última vez que te "veio"
cuando vuelvas del servicio
ya estaré en el "cementerio".
No hagas caso de nada
tú no te vas a morir
cuando vuelva del servicio
a mí lado serás feliz.
Estando yo en el servicio
ya se me murió la novia
y yo no sabía nada
válgame Nuestra Señora.
Como lo iba a saber
estando en la cárcel preso
con los grillos a los pies
y cargadito de hierro.
Estando en la cárcel preso,
ha sido por culpa mía
por darle una "puñelada"
a un jefe de artillería.
Vino el "teniente" de guardia
a entregarme la licencia
me cogí el tren "correios"
me vine para mi tierra.
Ya llegado a mi tierra
una vecina me habló
me habló de esta manera:
- La Rosa ya se murió.
Dime Rosa e mi vida
Rosa de mi corazón,
dime Rosa de mi vida
quién tu muerte causó.
La causaron mis padres
- Tus padres no han sido no
que ha sido un amigo tuyo
de tu confianza abusó.
"Nel" medio del "cementerio"
hay una losa al redondo
con letras de oro que dicen:
- "Esta es la tumba de Rosa".
Mira si la quiero bien,
mira si la estoy queriendo
que todas las noches voy
a rezarle al "cementerio".
Imaxes
Non hai imaxes na peza
Outras pezas na mesma zona
A Belén coa gaita do fol
Vilanuíde, VILANUIZ (SANTO ANTÓN), Quiroga, Lugo
Melandrón
Margaride, QUINTA DO LOR (SANTA MARÍA), Quiroga, Lugo
Mi morena tiene un huerto
Bustelo de Lor, VILAR DE LOR (SAN XOSÉ), Quiroga, Lugo
Mi novio muerto en la guerra
Vilanuíde, VILANUIZ (SANTO ANTÓN), Quiroga, Lugo
Minero
Vilanuíde, VILANUIZ (SANTO ANTÓN), Quiroga, Lugo
Miña mai mandoume á fonte
A Vacariza, ENCIÑEIRA (SANTA ISABEL), Quiroga, Lugo
A burra de Pepe da Campa
Margaride, QUINTA DO LOR (SANTA MARÍA), Quiroga, Lugo
Moreniña por morena
O Freixeiro, QUINTA DO LOR (SANTA MARÍA), Quiroga, Lugo
A Calloa os Anguieiros
Vilar de Mondelo, BENDILLO (SANTA MARÍA), Quiroga, Lugo
A criada do cura
Paradaseca, PARADASECA (SAN MARCOS), Quiroga, Lugo
Muerta por su honra
A Vacariza, ENCIÑEIRA (SANTA ISABEL), Quiroga, Lugo